LIVE XNAΡΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ (REPORT)

Το live έγινε στο υπόγειo του ''Spitimou groundfloor'' και ήταν κυριολεκτικά αυτο που λέμε underground!Η προσέλευση ήταν μικρή,πιθανότατα λόγω final 4(οι παρευρισκόμενοι δεν ξεπερνούσαν τους 40).Αυτό βέβαια δεν είχε ιδιαίτερη σημασία καθώς το κλίμα ήταν μια χαρά ζεστό και οικογενειακό.Η συναυλία ξεκίνησε με το ντόπιο συγκρότημα low bap της Θεσσαλονίκης,τους Mea Culpa,οι οποίοι έπαιξαν 4 κομμάτια εκ των οποίων τα 3 ήταν ακυκλοφόρητα.Εντύπωση μου έκανε το πόσο δυνατές παραγωγές έχουν,με ξερα-βαριά μπίτια και τις κατάλληλες λούπες.Γενικότερα είχαν μια αξιοπρεπή παρουσία στη σκηνή και δεν ανέβηκαν απλά για τους τύπους.Τη σκυτάλη μετά πήραν φυσικά τα Χνάρια(για την ακρίβεια το μικρόφωνο),αρχίζοντας με το ίντρο απο την τελευταία τους δουλειά,που τείνει να γίνει το αγαπημένο μου.Παρουσίασαν κομμάτια απο όλη τη δισκογραφία τους,κυρίως απο τον ''Αντίδρομο''.Το γκρουπ φάνηκε απο την αρχή ότι είχε απίστευτη ενέργεια και απολάμβανε τα τραγούδια με τη ψυχή του.Πραγματικά ο Moya ήταν για να του δώσεις κι εκείνου μικρόφωνο.Οι Brak και Onaxis σε καλή φόρμα ράπαραν σε τρελά επίπεδα χτίζοντας μια ισχυρή χημεία με το κοινό.Μετά το τέλος της συναυλίας ακολούθησε dj set απο τον dj Moya.'Οσοι δεν την κάνανε,άραξαν χαλαρά υπό τον ήχο των old school ακουσμάτων.Στη συνέχεια ο Μoya άρχισε να παιζει low bap και έγινε το σώσε.Ο Brak απο την καύλα του κλώτσαγε πέρα δώθε μπουκάλια με νερό,ένας άλλος τυπάς βάραγε το ηχείο(όταν δε βάραγε εμας!).Ωραία πράμματα!Low Bap έπαιξε στη συνέχεια και ο Onaxis και επικράτησε παρόμοια κατασταση!Οι φωτογραφίες πάρθηκαν απο το blog του γκρουπ (http://www.xnarialowbap.blogspot.com/) και τραβήχτηκαν απο την Giota Sunshine
Socius

100 ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ, 20 ΧΡΟΝΙΑ, 1 ΣΥΝΑΥΛΙΑ (Active Member, 23 Δεκεμβρίου του 2011 στο

Πρίν απο μερικές ώρες τελείωσε μια βραδιά που περίμενα με μεγάλη ανυπομονησία να έρθει και ήταν φανταστική όπως περίμενα. Ο λόγος για τη νύχτα των 100 τραγουδιών active member σε μία συναυλία συλλεκτικής αξίας για όσους κατάφεραν να βρεθούν (και να αντέξουν) εκεί μέσα.


Όλη η φάση ξεκίνησε κατά τις 21:00 όταν ακούστηκε απ τα ηχεία η αγαπημένη beatάρα από το κλασσικό "Intro" και τις πρώτες ρυθμικές ιαχές "LOW BAP, LOW BAP, LOW BAP" για ζέσταμα, ο χώρος ξεχείλιζε απο ζωή καθώς το μάγαζι ήταν τίγκα και μετα βίας κατάφερα να χωθώ ανάμεσα τους για να βρεθώ εκεί που συνηθίζω (στις πρώτες γραμμές της μάχης) και να ζεσταθώ κι εγώ, αλλά πραγματικά άξιζε τον κόπο. Πολλά αγαπημένα ακολούθησαν "Πίσω δε γυρνάω", "Άκου μάνα", "Παράσταση σιωπής", "Θά θελα νά 'μουν", "Βία" (προσωπικό αποθημένο γιατί μου θυμίζει ακόμα την πρώτη φορά που είδα και άκουσα Active Member στο comfuzio το '96 και ποτέ δέν το έχω ακούσει σε live τα τελευταία 10 χρόνια).


Η σκηνή ήτανε επίσης γεμάτη αφού εκτός απ' τον B.D.Foxmoor και τη Sadahzinia υπήρχαν καθ' όλη τη διάρκεια ενισχύσεις στα τραγούδια (7 ώρες live άνευ διακοπής ήταν αυτές), συγκεκριμένα περάσαν απ τη σκηνή τα Χνάρια (Brak, OnAxis και Dj Moya), ο Totem, ο Ramon, ο Flaco και o Jamoan με τις κιθάρες του.




Η βραδιά όσο πήγαινε ήταν ολοένα και ομορφότερη, ο κόσμος είχε ζεσταθεί αρκετά, ακούστηκαν τραγούδια που περιμέναμε πολύ καιρό και τραγούδια που καλύπτανε όλη τη δισκογραφία του γκρούπ απ το 1994 έως το σήμερα καθώς και προσωπικές δουλειές και παράπλευρα project.


Στη συνέχεια και αρκετά πιο αργά πιάσανε τραγούδια και απ'το project: La Bruja Muerta και έγινε το έλα να δείς (τουλάχιστον σίγουρα για μένα και μερικούς ακόμα τρελούς που γουστάρουμε πιο "άρρωστες" καταστάσεις) και μετά ο Jamoan έπιασε την ακουστική κιθάρα για να σιγοντάρει όλες αυτές τις φωνές που είχανε ήδη γίνει μιά αγκαλιά και "ΑΠΟ ΤΑ ΠΕΡΑΤΑ ΤΗΣ ΓΗΣ ΦΕΡΑΝ ΤΟΥ LOW BAP ΟΙ ΜΑΓΟΙ...!!!", οι ίδιοι μάγοι που στη συνέχεια φέραν και το ιδανικό φινάλε με το "Σκιάχτρο" να μας αφήνει μιά ωραία μελωδία στα αυτιά για το δρόμο......


Νά στε καλά αδέρφια, είστε υπέροχοι, Χρόνια Low Bap και όμορφα να είστε γεροί και να έχετε τα μάτια σας ανοιχτά. Άντε και του χρόνου με 200!!!

Μute

(πρωί της 24ης Δεκεμβρίου του 2011)
http://www.trollradio.gr/Article.php?CatId=78&ArticleId=609#.TvbpMi8be8s.facebook

la bruja muerta live Ρέθυμνο(figaro cafe) 18/3/2011

Δεν έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε τον bdfoxmoor και την παρέα του στα μέρη μας και όπως είναι φυσικό περιμέναμε τη μέρα που θα γινόταν το live ανυπόμονα.Αν και ο χώρος που έγινε δεν προβλέπεται για συναυλία αυτό ουδέποτε μας ενόχλησε.Μας φτάνει μονοι να ακούμε live την low bap παρέα.Η ακουστική του χώρου δεν ήταν και η πλέον κατάληλη στη καφετέρια ''φίγκαρο'' και υπήρξε πρόβλημα με τον ήχο,αλλα ουδείς νοιάστηκε.Άλλωστε όπως είπε και ο μιχάλης το live αυτό όπως και το αντίστοιχο που έγινε πέρυσι στον ίδιο χώρο έγινε έπειτα από κάλεσμα του Βαγγέλη Θεοδωρουλάκη  που ηταν παλιός συμπαίκτης σε ομάδα μπάσκετ του μιχαλη και φίλος του και  από τη στιγμή που θα βρισκόταν στην Κρήτη πέρασε μια βόλτα και από το Ρέθυμνο(η sadahzinia την ίδια μέρα επισκέφτηκε νηπιαγωγείο του Ηρακλείου για να διαβάσει παραμύθια της στα παιδάκια!!!).Αξίζει να αναφερθεί ότι ο κόσμος που μαζεύτηκε ξεπέρασε κατά πολύ τον αριθμό των 200 ατόμων και στο χώρο δεν έπεφτε καρφίτσα.Το live άρχισε με τα κλασικά και καθιερωμένα πειράγματα του bdfoxmoor προς τον jamoan,ενω απο το στόχαστρο του δε ξέφυγαν οι flaco,brak,onaxis.Αίσθηση έκανε το γεγονός ότι σε κανένα σημείο της βραδιάς ο Μιχάλης δεν αναφέρθηκε στη μύτη του jamoan!!!.O κόσμος προετοιμάστηκε απο τον Μιχάλη για την ιδιαιτερότητα του project ''la bruja muerta'' καθώς είναι λογκό να ξενίσει μερίδα του κοινού που δε παρακολουθεί στενα το lowbap.Tα τραγούδια ειπώθηκαν ένα προς ένα με τη σειρα που ακουγονται στο cd πλην κάποιων εξαιρέσεων.Προσωπικά απόλαυσα με την ψυχή μου τα ''μικρές φωνές΄'',''θα σε καρτερώ'',''επιστρέφει η σιωπή'' και ''μη με γυρέψεις''.Στο σημείο αυτο να αναφέρω οτι ειλικρινά ανατρίχιασα με το κομμάτι ''μήνυμα στο μπουκάλι'' που είναι μια αληθινή ιστορία που μας διήγηθηκε ο Μιχάλης.Μια κοπέλα η οποία δεν ακούει έρχεται στα live με ένα βιβλίο που ψηλαφίζοντας το καταλαβαίνει τους στίχους.Οι στίχοι του εν λόγω κομματιού ανήκουν στην ίδια τη κοπελα.Θετικό της βραδυάς ήταν ότι με το να  είναι ελεύθερη η είσοδος δόθηκε ευκαιρία σε πολύ κόσμο να γνωρίσει τη μουσική αυτή καλύτερα και να ζήσει μια αξέχαστη βραδυά.μετά το τέλος της παρουσίασης του la bruja muerta ο Μιχάλης με την βοήθεια του brak και onaxis είπε κάποια active member τα οποία τα γνώριζε καλά όλο το κοινό και πραγματικά έγινε πανικός!Στο φυσάει κόντρα όλοι μας μια φωνή που αντιχούσε ως τις βάσεις της σούδας που γινονται όπλο στα χερια των ''ανθρωπιστών'' στα παιχνίδια που στήνουν εις βάρος του λαού της λιβύης.Στο σκιάχτρο ολοι μια αγκαλιά,στο ''της φωτιας οι μαγοι'' μαζι με τα αδέρφια μου τραγουδήσαμε τοσο δυνατά όσο και τις νύχτες που το λέμε μόνοι μας με μια κιθάρα συντροφιά.Ελπίζουμε οτι την επόμενη φορά που θα έρθουν στο Ρέθυμνο να τα πούμε σε κάποιον χώρο πιο κατάλληλο και από ότι μας είπε ο μιχάλης αυτή η μέρα δε θα αργήσει και πολύ καθώς κατι ετοιμάζεται για τον απρίλη στη πόλη μας.Καλη αντάμωση στα όμορφα αδέρφια αλλά και σε αυτά τα μέρη οι μαλάκες δε παλεύονται

SOCIUS

http://www.youtube.com/watch?v=WQ-ycLUCXrE&feature=channel_video_title

report apo palio live sto nosostros

αρασκευή 20 Νοεμβρίου Low Bap Warriors στο Nosotros
Ώρα 8 ακριβώς,
Καθώς διασχίζεις την οδό Θεμιστοκλέους και πλησιάζεις το νούμερο 66, ακούς ήδη από τον δρόμο δυνατά
beat και μελωδίες. Το Nosotros είχε παραδοθεί από νωρίς σε ρυθμούς hip hop. Καθώς ανεβαίνεις την σκάλα,
νιώθεις την ένταση να δυναμώνει. Ο χώρος σχεδόν γεμάτος από κόσμο.
Ενώ τα συγκροτήματα λύνουν τα τελευταία προβλήματα στον ήχο και το φωτισμό όλο και περισσότερος
κόσμος καταφθάνει. Η ατμόσφαιρα ζεσταίνεται όταν ανεβαίνει η ένταση της μουσικής και στα πικάπ
πιάνουν δουλειά ο Dj Εnthro και Dj Found. Δίνουν και οι δυο τον καλύτερό τους εαυτό σε ένα dj set με
oldschool και ξένα hip hop κομμάτια.
Η ώρα είναι 10 και τα πικάπ έχουν πάρει φωτιά με τους 2 Djs να σκρατσάρουν. Ο Damned1 και ο Flykid
επί σκηνής καλωσορίζουν τον κόσμο και κάπως έτσι ξεκινάει το live.
Πρώτοι αναλαμβάνουν να ζεστάνουν τα μικρόφωνα οι Lost Dreams, που τραβήχτηκαν από Αίγιο και Σύρο.
Αμέσως μετά ανεβαίνουν οι Lyrical Punishment, το πιο πολυμελές group της βραδιάς με 4 άτομα στα
μικρόφωνα και έναν Dj στα πλατό.
Επόμενοι οι Υπόνοια στην σκηνή, με Flykid και Ρακένδυτο στα μικρόφωνα και τον Dj Panic στα πλατό.
Ακολουθούν οι Psyclinic Tactix με Damned1, Μοναχικό και στα πικάπ ο Dj Enthro.
Το πρώτο μέρος ολοκληρώνεται με τους Agitachia που είπαν 2 δικά τους κομμάτια.
Σειρά έχει το δεύτερο μέρος οπού όλα τα group θα ξαναπεράσουν από την σκηνή, αυτή την φορά ακόμα πιο
δυνατά και με τον χώρο ασφυχτικά γεμάτο.
Και κάπως έτσι ξαναβλέπουμε τον Ακατάδεχτο, την Σταλιά και τον Dj Found δηλαδή τους Lost Dreams
και πάλι στην σκηνή. Με ευχάριστη έκπληξη για το τέλος τους, ένα νέο κομμάτι με τον Flykid που θα
βρίσκεται στον αναμενόμενο δίσκο του group.
Αμέσως μετά οι Lyrical Punishment δίνουν το στίγμα τους με κομμάτια από τον δίσκο που ετοιμάζουν.
Ακολουθούν οι Psyclinic Tactix, με μια έκπληξη που μας την κράτησαν για το τέλος. Τελευταίο κομμάτι
Psyclinic Tactix και Υπόνοια, νέα συνεργασία σε άγριους ρυθμούς από το νέο, πολλά υποσχόμενο project
που ετοιμάζουν. Σύντομα θα υπάρξουν και περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με το συγκεκριμένο project.
Μην ξεφεύγουμε όμως από το θέμα μας. Τελευταίο group είναι οι Υπόνοια. Τα ηχεία βαράνε 'Υπακοή
καμία', 'Με την ζωή μας αντάλλαγμα' και 'Ανάποδη σημαία'. Οι φωνές μας φτάνουν ως τον δρόμο κι όλος ο
χώρος σείεται.
Το live τελειώνει και σειρά είχε ένα πολύωρο Dj set σε πιο χαλαρούς ρυθμούς για να κλείσει όμορφα αυτή η
βραδιά. Ο Dj Found, ο Dj Enthro κι ο Flykid στις μουσικές επιλογές μέχρι πρωίας, ακόμα και για τους
τελευταίους που κατάφεραν να μείνουν όρθιοι όλο το βράδυ.
Ήταν μια πάρα πολύ όμορφη βραδιά διοργανωμένη από τους Low Bap Warriors και αφιερωμένη σε
αυτούς και σε όσους κατάφεραν να βρεθούν στο Nosotros εκείνη την νύχτα.
Υπάρχει μπόλικο φωτογραφικό υλικό από όλη την βραδιά στην κατηγορία φωτογραφίες. Επίσης υπάρχουν
και video από το live τα οποία θα ανεβούν τις επόμενες ημέρες. Ευχόμαστε τέτοιες βραδιές να
επαναλαμβάνονται συχνά!
Έπεται συνέχεια... Να' στε καλά όλοι

Report από το live του B.D.Foxmoor στο Gagarin 23 Φεβρουαρίου 2008

SOLD – Out!!!!
Να τα μας πάλι! Πήρανε τα μυαλά μας αέρα. Κόντρα αέρα που μας φυσά στο πρόσωπο και μας κοπανάει με lowbap στίχους και μελωδίες… Το γεγονός συνέβη το Σάββατο που μας πέρασε, στην οδό Λιοσίων, στο Gagarin. Όπου στον χώρο αυτό, είχε ξανακουστεί lowbap μελωδία μόνο όταν πρωτοάνοιξε. (Κυριολεκτικά, την πρώτη μέρα λειτουργίας του!) Πριν από 5 χρόνια περίπου το Low Bap Foundation είχε οργανώσει εκεί το 1o πανευρωπαϊκό Low bap Festival (με Assalti Frontali, Killa Kella, Winston Irie, Mixologists, Poedra, Active Member και άλλους…)
Πάει καιρός από τότε και νά που ξαναβρεθήκαμε στην ίδια σκηνή με ένα κοινό εντελώς τρελαμένο αυτή τη φορά (τι ωραίοι οι τρελοί μαζεμένοι!) Τέλειωσαν τα εισιτήρια, sold – out με τα όλα του το προχτεσινό live. Αυτό που δεν τελείωνε με τίποτα, ήταν η υπομονή, το κέφι και η λαχτάρα, ν’ ακούσουν ακόμα ένα τραγούδι. Κι ακόμα ένα. Κι ένα τελευταίο. Κι ύστερα άλλο ένα για τον δρόμο (πριν ακούσουν το εντελώς τελευταίο)!!
Μετά από τρεισήμισι ώρες ακατάπαυστης μουσικής και στίχων υπήρχε μία γενικευμένη απαίτηση για συνέχεια… Ας πάρουμε όμως τα πράγματα απ’ την αρχή.
Που λες, ροδάνι πήγαινε η γλώσσα όσων παρακολουθούσαν, αλλά το συγκινητικό ήταν η συμμετοχή τους με όλο το σώμα και την ψυχή. Μάλλον όλοι μας το είχαμε ανάγκη αυτό το Live. Μας θύμισε εποχές που υπήρχε το "Ρόδον" στο κέντρο της Αθήνας...
Το όλο «πράγμα» ξεκίνησε με φωνές. “Low Bap, Low Bap”. Φαντάζομαι ότι όσοι βρίσκονταν στα παρασκήνια θα είχαν σίγουρα ανατριχιάσει νιώθοντας αυτή την αγάπη να τους αγκαλιάζει. Επίσης, θα τους περίσσευε το τρακ αλλά κι η ανυπομονησία. Η συνέχεια έγινε (στο καπάκι) στις 10 και κάτι με τον B.D.Foxmoor να μπαίνει σε ένα «διαστημικό» σκηνικό, γεμάτο πάγκους με μηχανήματα, καλώδια και βίσματα, πικάπ και βινύλια. Εντυπωσιακά φώτα και χειροκροτήματα.
Δεξιά της σκηνής ο Moya μας προσέφερε, πρώτος και καλύτερος ένα πολύ φευγάτο δεκάλεπτο Dj set με μιξαρισμένα κομμάτια, scratch και άλλα … κόλπα.
Αριστερά της σκηνής ο Ponte είχε αναλάβει να μιξάρει διάφορα beat και ήχους κάτω από το set του Moya. Ο B.D.Foxmoor είχε πάρει θέση ανάμεσά τους και συντόνιζε από την κονσόλα του, ρίχνοντας κλεφτές ματιές στον κόσμο, παίρνοντας ανάσες γι’ αυτό που θα ακολουθούσε.
Το πρόγραμμα ήταν χωρισμένο σε μέρη. Σε επτά μέρη για την ακρίβεια. Κεντρικός άξονας ήταν το νέο αλμπουμ του Foxmoor «Όταν οι μικρόνοοι hiphoραγούν» που παρουσιάστηκε όλο σε τρεις (ισόποσες) δόσεις. Τα κομμάτια τραγουδιόνταν με το νι και με το σίγμα από τον κόσμο – πως στην ευχή γίνεται αυτό το μαγικό?

Δυο φορές ο B.D.Foxmoor διέκοψε τη ροή του δικού του προγράμματος για να παρουσιάσει τους Oscura Vista και τα Χνάρια αντίστοιχα. Παρουσίασαν τραγούδια απ’ τις ολοκαίνουριες δισκογραφικές δουλειές τους και με τη μία μας αγκίστρωσαν για τα καλά στις μελωδίες των ρεφρέν τους… Μπράβο στα παιδιά και μπράβο στην μαγκιά τους να κυκλοφορήσουν τα τραγούδια τους σε βινύλιο μόνο.


Επίσης ο B.D.Foxmoor είχε κομμάτια στο πρόγραμμα του με τραγούδια από παλιότερες προσωπικές του δουλειές. Διέκοπτε που και που να πάρει ανάσες, αλλά αντ’ αυτού έκανε αστεία με τον κόσμο και σχόλια!

Μετά από κάμποση ώρα αποφάσισε να πει και κάποια τραγούδια Active Member, οπότε φώναξε στη σκηνή το έτερον ήμισυ… Η Sadahzinia ανέβηκε στη σκηνή και ο κόσμος μάλλον χάρηκε πολύ που είδε τους Active Member μαζί πάνω στην σκηνή, μετά από κάμποσο διάστημα! Η ίδια ποτέ δε λέει πολλά, χαμογελάει όμως απ’ τη σκηνή και λέει όλα αυτά που πρέπει κι όπως πρέπει πάνω απ’ τη μουσική…

Μια ιδιαίτερη στιγμή του live ήταν στο τραγούδι «Φυσάει Κόντρα» όπου το χειροκρότημα κράτησε για ώρα πολύ στον ρυθμό. Κι ύστερα λίγο πιο μετά, ένα τραγούδι πριν το τέλος, που ο B.D.Foxmoor αφιέρωσε στην Σοφία… Η Σοφία Κολοτούρου είναι η κοπέλα που έγραψε τους στίχους, ανάμεσα σε άλλους πολλούς σε ένα βιβλίο. Ο B.D.Foxmoor τους βρήκε και τους έκανε τραγούδι. Η Σοφία είναι κουφή και το τραγούδι της είναι ένα «Μήνυμα στο μπουκάλι»… Λίγες στιγμές πριν μπει η πανέμορφη μελωδία του κομματιού, ο κόσμος άρχισε να χειροκροτεί, να φωνάζει το όνομά της και να κοιτάει γύρω του (μήπως την δει…) Βέβαια, η Σοφία ήταν εκεί με τον σύζυγό της, χωρίς να ακούει και χωρίς να διαφέρει σε τίποτα απ’ όλους εμάς. Μάλιστα έχει γράψει μία ξεχωριστή δική της περιγραφή για το πώς είδε κι ένιωσε την συναυλία που αξίζει να την διαβάσετε όλοι. (Την έχουμε παρακάτω μαζί με το link)
H συναυλία τελείωσε με το αγαπημένο τραγούδι «Σκιάχτρο» που ο Μιχάλης αφιέρωσε στον πατέρα του – λέγοντας ότι «…τις τελευταίες μέρες κατάλαβα ότι ο πατέρας μου είναι σαν το σκιάχτρο του τραγουδιού, κι έτσι τον αντιμετωπίζουν πια πολλοί.». Του ευχήθηκε κουράγιο και υπερηφάνεια. Όλος ο κόσμος είχε γίνει μια αγκαλιά, όπως πάντα…


Πάμε για τα επόμενα τώρα με σηκωμένες γροθιές κι ανοιχτά μάτια για τις παράξενες και θαυμάσιες μέρες που έρχονται.
(Μπορείτε να διαβάσετε αυτό το report και να δείτε τις φωτογραφίες σε καλύτερη ανάλυση στην κατηγορία History/On stage)

(παρακάτω διαβάστε απόσπασμα από την περιγραφή της Σοφίας Κολοτούρου για την συναυλία του Σαββάτου, κι οπωσδήποτε επισκεφτείτε το link που σας δίνουμε: )
γράφει η Σοφία Κολοτούρου
Η ΑΛΕΠΟΥ ΣΤΟ ΠΑΖΑΡΙ ΚΑΙ Η ΚΟΥΦΗ ΣΤΟ GAGARIN (ΜΕΡΟΣ Β)

Δεν ξέρω αν η αλεπού στο παζάρι το διασκέδασε το θέμα τελικά, η κουφή όμως στο Gagarin βρήκε αρκετά τεχνάσματα για να περάσει μια διασκεδαστική βραδιά.

Πρώτα πρώτα, μου άρεσε να παρατηρώ τον κόσμο, το κοινό. Η φίλη μου η Μαρία που δουλεύει στο Gagarin είχε φροντίσει να μου εξασφαλίσει μια θέση (με κάθισμα) στον εξώστη δίπλα στην κονσόλα και από εκεί είχα πανοραμική θέα σε όλη την αίθουσα, στη σκηνή και στην πλατεία.

Είμαι βέβαια πεπεισμένη πως ο κόσμος δεν πάει καλά, αφού φτάσαμε στο σημείο οι κουφοί να βάζουν μέσον για να εξασφαλίσουν καλύτερη θέση σε μια συναυλία. ….
[διαβάστε την συνέχεια στο ….] http://www.kofosi.blogspot.com/
lowbap.com

Report για το Live των Active Member στο Θέατρο Βράχων στις 16 Ιουλίου 2007

Θέατρο Βράχων
21ο Φεστιβάλ Υμηττού

Δευτέρα 16 Ιουλίου 2007
Τι παράξενη μέρα κι αυτή … μία από κείνες που ξεκινάνε και λες από μέσα σου… άντε να δουμε! Σε καλό να μας βγει…


Ξεκίνησε με ένα φρικτό ατύχημα στην ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη του Περάματος όπου χάθηκαν δύο εργάτες μέσα στ’ αμπάρια.
Μετά ήταν η φωτιά στην πλαγιά του Υμηττού, Βύρωνα και Καισαριανής και οι δημοσιογράφοι που βρήκαν … μαλλί κι αρχίσανε να γνέθουνε τρομοκρατώντας τον κόσμο όσο περισσότερο μπορούσε ο καθένας τους. Κι υπήρχαν κι άλλα πιο προσωπικά ζητήματα να λύσουμε καθώς κι ένας τρελός αέρας που μας έπαιρνε και μας σήκωνε.


Δεν τέθηκε ζήτημα να μη γίνει η συναυλία, απλά έπρεπε να ενημερωθεί κι ο κόσμος γι’ αυτό, οπότε στάλθηκε mailing list ακόμα και την τελευταία στιγμή για να διαβεβαιώσουμε ότι όλα ήταν εντάξει. Άλλο πρόβλημα βέβαια ήταν και οι κλειστοί δρόμοι που είχαν παραλύσει την Αθήνα, λόγω φωτιάς.

Με άλλα λόγια όσοι ήρθατε και παραβρεθήκατε στη συναυλία είσαστε καταπληκτικοί! Και θα είχε σίγουρα τον διπλάσιο κόσμο γιατί αυτό το θέατρο βολεύει τον κόσμο από πολλές περιοχές, αλλά εμείς περάσαμε υπέροχα έτσι κι αλλιώς. Είχε γύρω στα 1500 -1600 άτομα…
Το θέατρο ήταν πολύ όμορφο και κρυμμένο ανάμεσα σε δέντρα και ψηλά απότομα βράχια. Το stage ήταν στημένο στην εντέλεια, επιβλητικό και όπως πρέπει. Το πρόβλημα ήταν οι οθόνες που ο αέρας θα τις έπαιρνε και θα τις σήκωνε και το πιθανότερο είναι να τις βρίσκαμε στο Θέατρο Πέτρας, στο απέναντι βουνό μετά από δυο βδομάδες… Αναγκαστικά ανατρέψαμε όλο το σχεδιασμό και προβάλλαμε το οπτικό υλικό πάνω στα βράχια, παραλείποντας κάποια κομμάτια λόγω της χρονικής καθυστέρησης.
Αλλά, όταν πια το Live ξεκίνησε όλοι ζεσταθήκαμε στο λεπτό! Οι Active Member αλώνιζαν την σκηνή με δύναμη και φωνές που διαπερνούσαν τον αέρα και ανακατεύονταν στα στενά του Βύρωνα και του Υμηττού πολύ μακριά. Το low bap έκανε βόλτες και ξυπνούσε τις γειτονιές (με την καλή έννοια!), και όπως και να το κάνεις είναι ωραίο συναίσθημα αυτό…
Μαζί στη σκηνή ανέβηκαν οι Antiterra, σε απαρτία, Τotem, Radim, Brak και On axis. Ακόμα, με την κιθάρα του συνόδευε ο Jamoan και σε υπερυψωμένο deck ήταν ο Ponte (που είχε δουλέψει και κάποια από τα καινούρια videos) και φυσικά ο Dj Moya…
Μια πραγματικά όμορφη συναυλία που κράτησε τρεις χορταστικές ώρες, με δυναμισμό και τρυφερότητα, αστεία και ασήκωτα λόγια που όμως ο B.D.Foxmoor και η Sadahzinia καταφέρνουν πάντα να μας τα λένε σαν ιστορίες και να τις καταπίνουμε γουλιά γουλιά. Στα συν της βραδιάς, ο κόσμος που είχε έρθει από μακριά, τα πιτσιρίκια – πιτσιρίκια που παρακολούθησαν με προσοχή και τραγουδώντας ως το τέλος, οι γονείς που είχαν έρθει με τα παιδιά τους και κάποιοι ξένοι που είχαν έρθει να δουν τι παίζει… Αυτοί λοιπόν όλοι, αλλά και εσείς οι τρελαμένοι κάτω απ’ τη σκηνή ή οι αραγμένοι στις κερκίδες ήσασταν για κορνίζα. Τόσο όμορφοι.
Να ‘στε καλα – ραντεβού στα επόμενα.

Για περισσότερες φωτογραφίες μπείτε στο History, υποκατηγορία On stage. Οι φωτογραφίες είναι της Κέλλυς και του Damned1
lowbap.com

Παλαιότερο report από live στη Κρήτη

Χανιά 15/11/02 + Ηράκλειο 16/11/02: Live Active Member Στα Χανιά είχε χρόνια να γίνει live Active Member. Aν θυμάμαι καλά από το 1998. Η ευκαιρία μας δόθηκε στις 15 Νοεμβρίου, όταν μας κάλεσε η Ενωτική Πρωτοβουλία του Πολυτεχνείου Χανίων στο διήμερο φεστιβάλ τους. Το φεστιβάλ στήθηκε μέσα στα Νεώρια των Χανίων (τα παλιά ναυπηγεία). Ένας καταπληκτικός χώρος (αν και χιόνιζε σοβάδες στα δυνατά κομμάτια του live!) που είχε γεμίσει με εντυπωσιακές συλλογές από διάφορες σπάνιες αφίσες και κάρτες που αφορούσαν στους αγώνες που γίνονται σε διάφορες γωνιές του κόσμου. Πριν αρχίσει η συναυλία πήραμε μέρος και σε μια πολύ ωραία συζήτηση για τα γεγονότα στη Φλωρεντία καθώς και για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου. Μάλιστα εκεί ήταν καλεσμένος και ο Δημήτρης Παπαχρήστος, (η φωνή του Πολυτεχνείου) ευθύς, απλός και άμεσος στο λόγο του. Η συναυλία άρχισε με κάποια προβλήματα στον ήχο, όχι τόσο λόγω των μηχανημάτων όσο λόγω άγνοιας ενός από τους ηχολήπτες. Ας είναι καλά ο Φώτης Κίκιρας, που έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε. Βέβαια, ο κόσμος δε ξενέρωνε με τίποτα. Φώναζε συνθήματα (γουστάραμε!), τραγούδαγε, χόρευε... Τουλάχιστον οκτακόσια άτομα ήταν μπροστά από τη σκηνή (πως να μην πέφτουν οι σοβάδες!). Ο BDF τα είχε βάλει με τα monitor αλλά κατά τα άλλα άρχισε πάλι να λέει τα δικά του. Τελευταία το έχει ρίξει στο stand up comedy (ή όπως λέει ο ίδιος stand up tragedy). Πειράζει τον Jamoan τουλάχιστον είκοσι λεπτά (και βάλε) ενώ ο Jamoan παίζει σταθερά και ξεκούρδιστα το Μη νοιαστεί κανείς...Από τη σκηνή πέρασαν και οι Social Waste για τέσσερα τραγούδια. Είναι ολοφάνερο ότι ο κόσμος τους αγαπάει πολύ (είναι και απ' τα μέρη εκείνα - πως να το κάνουμε!) Επίσης, στη σκηνή ανέβηκε η Sadahzinia για κάποια τραγούδια, μόνο που ο προβολέας της έβγαλε τα μάτια (αλλά εκείνη δε μάσησε! Παρ' όλο που ανοιγόκλεινε τα μάτια για 'κανα τέταρτο μετά.)Ακόμα εκεί ήταν όπως πάντα ο Stab, o Άρης ο Ζαρακάς και ο (βενιαμίν)Dj Booker που όλο τον πηδάει η βελόνα (είναι από Θεσσαλονίκη και εκεί η βελόνες δεν του πηδούν αλλά τον πηδούν- με το συμπάθειο!) Την επόμενη μέρα, 16/11/02, η παρέα βρέθηκε στο Ηράκλειο, στο club Mύλος. Και εκεί ο κόσμος είχε γεμίσει το μαγαζί από νωρίς, παρ' όλο που δεν είχε περάσει ούτε μήνας που ήμασταν στα ίδια μέρη. Το πρόγραμμα ήταν σχεδόν το ίδιο. Υπήρχαν κάποια κομμάτια παραπάνω και κάποια αστεία του BDF καινούργια. (!)Τελικά αυτός ο Jamoan τον εμπνέει (πως αλλιώς να το δικαιολογήσω) Στη σκηνή εκείνη τη μέρα ανέβηκαν οι Social Waste, η Sadahzinia, οι Γέρμα και οι Flamma καθώς και ο Ξενιστής από τους Ρέλικα. Στις 17/11/02 στον ίδιο χώρο έγινε πάρτυ με τον B.D.F στα πλατό. Πάντως, στην Κρήτη πρέπει να ερχόμαστε συχνότερα - πυκνότερα...Κάτι ο κόσμος ο ωραίος, κάτι η ανοιχτόκαρδη ομιλία τους και η αγκαλιά τους σε κάνουν να θέλεις να επιστρέφεις ξανά και ξανά στο νησι. Να 'στε καλά σύντεκνοι!