Ο κ. Κ. δεν τό 'κρινε απαραίτητο να ζει σε μιά συγκεκριμένη χώρα.
Έλεγε: Παντού μπορώ να πεινάσω.
Κάποτε όμως έλαχε να περνάει από μιά πόλη που την είχε κυριέψει ο εχθρός της χώρας που ζούσε. Τον πλησίασε τότε ένας αξιωματικός του εχθρού και τον ανάγκασε να κατεβεί από το πεζοδρόμιο.
Ο κ. Κ. κατέβηκε και διαπίστωσε ξαφνικά ότι είχε αγανακτήσει ενάντια σ' αυτόν τον άνθρωπο, και μάλιστα όχι μόνον ενάντια στον άνθρωπο μα, προπαντός, ενάντια στη χώρα που ανήκε ο άνθρωπος αυτός, τόσο που ευχήθηκε να γίνει ένας σεισμός και να την καταπιεί.
Γιατί, ρώτησε ο κ. Κ., έγινα εθνικιστής εκείνη τη στιγμή;
Γιατί συνάντησα έναν εθνικιστή.
Μα γιαυτό ακριβώς πρέπει να εξολοθρεύουμε τη βλακεία: Γιατί κάνει βλάκες αυτούς που τη συναντούν.
Από το βιβλίο του Μπέρτολτ Μπρεχτ, "Ιστορίες του κ.Κοϋνερ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου