Κυριακή 10 Ιουνίου 2012

Δημοκρατία; Ε, θα την αντέξω. Τι να κάνω;(Γράφει ο Totem)


Πέσαν οι σφαλιάρες. Ε, και; Ανάμεσα στα χιλιάδες που πρόλαβα να συζητήσω τις επόμενες ώρες, ανάμεσα σε παραφρασμένο Ισοκράτη και άκαιρο George Carlin, ανάμεσα σε Μαγιακόφσκι και Καζαντζάκη, πιάνω ένα καλό. Λέει: "Πιστεύω ότι οι γυναίκες είναι σε όλα ίσες με τους άντρες. Άρα, γιατί είναι χειρότερο να χτυπάς γυναίκες από το να χτυπάς άντρες;"

Να απαντήσω εγώ κυρία; Υποθέτω ότι είναι χειρότερο επειδή μας πήρε (σαν ανθρώπινο είδος) περίπου 250 χιλιάδες χρόνια ώστε να πιστεύεις εσύ τώρα ότι οι "γυναίκες είναι σε όλα ίσες με τους άντρες". Την εποχή του Ισοκράτη (sic) ξέρουμε όλοι τί θέση είχαν στην κοινωνία οι γυναίκες. Αλλά ακόμα και τότε δεν πιστεύω ότι ήταν κοινωνική νόρμα να τις πλακώνεις στις μπουνιές επειδή είπαν κάτι που δεν σου αρέσει (κι ας είναι αλήθεια). Δεν λέω ότι τέτοια συμπεριφορά προσβάλει εμένα. Προσβάλει την κοινωνιολογία και την εξελικτική θεωρία σαν επιστήμες.
Εμένα με προσβάλει ότι την Κανέλη ο συγκεκριμένος την χτύπησε στα ίσια με μπουνιές, αλλά όταν είναι να την πέσει σε κανένα φοιτητή το κάνει μαζί με άλλους 50 μπράβους, και στο τέλος μαχαιρώνει πισώπλατα στο κωλομάγουλο. Ή όταν είναι να την πέσει σε κανένα Πακιστανό, κοιτάει να βρει κάποιον που να είναι κάτω από 38 κιλά. Στον Ζαϊρινό που έχουμε στη δουλειά, τον Paul, που με περνάει 2 κεφάλια και άμα του δώσεις τον Μπατίστ θα τον φάει για πρωϊνό και το μεσημέρι θα χέσει τον Ντόρσεϊ, δεν την πέφτει κανένας! Γιατί ρε φίλε 2 μέτρα και 2 σταθμά;
Και για να μην θεωρηθεί ότι θέλω να την πέσουν οι χροισαβγείταις σε τίποτα δίμετρους Ζαϊρινούς και Κενυάτες, το παράδειγμα το έδωσα γιατί και εγώ (σαν δίμετρος Ζαϊρινός και Κενυάτης που είμαι, μπεχά) νιώθω αποκομμένος από τις επιθέσεις τους. A.k.a. Θέλω να με δείρουν φασίστες! Θέλω να με δείρουν φασίστες ρε! Γιατί εμένα δεν με παίζει κανένας;

Πάντως πέρα από την πλάκα, και το ευτελές τρολλάρισμα, η πρώτη αντίδραση στο χαώδες χωνευτήρι της ασύδοτης μαλακίας που λέγεται ελληνικό ίντερνετ, είναι τουλάχιστον απογοητευτική. Μάλλον τα φασιστρόλλ έχουν στήσει μηχανισμό comments.

"ΚΑΛΑ ΤΟΙΣ ΕΚΑΝΑΙ!"
& "ΉΠΡΕΠΕ ΝΑ ΤΗΣ ΡΙΞΕΙ ΙΣΑΜ' ΊΚΟΣΙ"
& "ΕΤΣΙ! ΞΥΛΟ ΣΤΟΥΣ ΠΑΣΟΚΟΥΣ" (άσχετο)
& "ΕΙΤΑΝ ΠΡΟΚΛΙΤΙΚΙ" μαζί με "ΚΙΑΦΤΟΣ ΝΕΟΣ ΗΝΑΙ ΚΑΙ ΒΡΑΖΗ ΤΟ ΕΜΑ ΤΟΥ!" κλπ.

Ευτυχώς που τα 150 φασιστρόλλ του ίντερνετ δεν απηχούν καμία απολύτως δύναμη στο τάγκι του πετρελαίου ή στη σκαλωσιά πάνω από τη μπάλα, κατάπλωρα. Αλλιώς εγώ, ο πατέρας μου κι ο αδερφός μου θα ετοιμαζόμασταν για διακοπές. Εγώ για Γυάρο, ο πατέρας μου για Μακρόνησο, ο αδερφός μου για Γαύδο. Και για να προσδιορίσω λίγο την ουσία του ζητήματος, ασχέτως με την ιδεολογική μου τοποθέτηση (μπορούμε να συζητάμε με τις ώρες για τον Στάλιν και γιατί η τάση του κεντρικού πολιτικού σκηνικού να τον ταυτίσει ή να τον βαφτίσει αντίθετο αλλά εφάμιλλο άκρο με τον Χίτλερ) πρέπει να καταλάβουμε και ορισμένες οργανικές διαφορές.

Δεν έχω αισθητικό πρόβλημα με τον φασισμό. Ή μάλλον έχω, αλλά δεν είναι αυτό το κύριο πρόβλημά μου. Το πρόβλημά μου είναι ιδεολογικό. Διχοτομούν τη ζωή μου, όχι απλά λανθασμένα, αλλά επικίνδυνα και προσβλητικά. Ο φασίστας που σε πήρε με το μέρος του, φίλε, σου λέει ότι εσύ, ο Έλληνας εργάτης, μαζί με τον Έλληνα εργοδότη, αγκαλιά, πρέπει να διώξετε τους ξένους. Εκεί σε βρήκε μπόσικο, εκεί σε χτυπάει. Εγώ σου λέω ότι "Έλληνες και ξένοι εργάτες ενωμένοι", "Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε" κ.ο.κ. Γιατί εγώ το ξέρω το έργο. Είναι remake, του Τιμ Μπάρτον, παλιάς ταινίας που έχει ξαναπαίξει. Όταν τα αφεντικά σου, τα Ελληνικά και αμόλυντα τα καταφέρουν και διώξουν τον ξένο, θα σου κόψουν το μισθό στη μέση, θα σου κόψουν το επίδομα, θα σου κολλήσουν 7 ένσημα το μήνα και θα σου πούνε ότι στο κάνουνε και για το καλό σου, για την ανταγωνιστικότητα (αλλά ξέχασα, δεν έχεις ούτε μισθό, ούτε επίδομα παίρνεις, αυτά τα παίρνουν οι κομμουνιστές που τα διεκδικούν με τις απεργίες τους και καταστρέψανε την οικονομία). Και μετά θα σε βάλουν να ξεπληρώσεις και το δάνειο που πήραν από την τράπεζα. Αυτοί θα σου το κάνουν αυτό.
Αυτοί που τώρα κυκλοφορούν την φήμη ότι 4 Πακιστανοί (ή 5, ή 3 ανάλογα με την περιοχή) βιάσανε μία πιτσιρίκα στην πλατεία της γειτονιάς (ή γριούλα, για να τη ληστέψουνε, ανάλογα με την ηλικία σου, πάνω από 50 γριούλα, κάτω από 30 πιτσιρίκα) και εσύ επειδή πρέπει να "ξεβρωμίσει ο τόπος" τους πίστεψες και τους ψήφισες. Στο κάτω κάτω καλύτερα με αυτούς, γιατί είναι καλά παιδιά, και πήγαιναν και στον ξάδερφό σου στο γυμναστήριο τζάμπα winstrol και dianabol. Για φαντάσου να έρθουν οι κομμουνιστές! Θα σου πάρουν το σπίτι (τώρα σου το παίρνει η τράπεζα, αλλά τουλάχιστον δεν είναι οι κομμουνιστές)! Για φαντάσου να κοινωνικοποιηθούν τα μέσα παραγωγής! Δεν θα υπάρχει ιδιοκτησία (θα είναι κρατικά όλα και μετά δεν θα μπορείς να πληρώσεις το χαράτσι γιατί δεν θα είναι το σπίτι σου δικό σου)!

Ξεπέρασε την πλάκα. Πες ό,τι θες. Αλλά πες το. Μην το ρίχνεις με μπουνιές. Πες το. Και να σε προλάβω και σε κάτι, γιατί ό,τι και να θέλεις να πεις για τους κομμουνιστές, η άκρη της ιδεολογίας τους ήταν ο Ρίτσος. Ό,τι και να θέλεις να λες για τα παλιοκουμμούνια, η άκρη του λόγου τους και της προπαγάνδας τους ήταν ο Μπρεχτ. Σε προκάλεσε η Κανέλη; Μπορείς να την προκαλέσεις κι εσύ. Σε είπε φασισταριό; Θεωρείς ότι σε έβρισε; Βρίσε την χειρότερα. Πες της ότι είναι χάλια το μέηκ απ της και ότι τα ρούχα της την παχαίνουν! Άσε που μεταξύ μας, δεν σε έβρισε με το "φασισταριό". Διαπίστωση έκανε.
Δεν το λέω στον Κασιδιάρη, σε εσένα το λέω, που με διαβάζεις τώρα και μπορεί να ήταν η πρώτη σου αντίδραση "καλά της έκανε". Σε εσένα το λέω. Εσύ είσαι η κλώσα, και κλώσησες καλά το αυγό του φιδιού, όταν μούτζωνες τη βουλή και νόμιζες ότι "αντιδρούσες" μαζί τους, αγκαζέ στην ίδια πλατεία. Και από μέσα από τη βουλή, κοιτάζανε οι ταγοί του συστήματος και γελάγανε, καθώς ανακατεύανε με περίσσια χαλαρότητα τον φρέντο καπουτσίνο τους με σοκολάτα, όχι με κανέλα. Θυμίζει Κανέλη η κανέλα. Δεν βάζουμε κανέλα! Δεν σερβίρομεν σε κομμουνιστές!
Εσύ είσαι η κλώσα, και τώρα κυρά κλώσα μου, μαύρο φίδι στον κόρφο σου. Να το χαίρεσαι. Σε τσιγκλάει το "φασισταριό" που σου καταλογίζω; Σε τσιγκλάει το "κλώσα"; Μάλλον έκανες λάθος που τους ψήφισες. Διόρθωσε το. Δεν σε τσιγκλάει; Σε εξοργίζει και θέλεις να με δείρεις; Τί να σου πω; Καλή επιτυχία στον αγώνα σου; Κακή, ψυχρή και ανάποδη αποτυχία να έχεις κερατά, και όταν με ανταμώσεις να σκοντάψεις και να πέσεις με τη μούρη σου στο πόδι μου σου εύχομαι! Λολ, που λένε και τα παιδιά στο ίντερνετ.

Δεν αμφιβάλλω ότι πολλοί με απεχθάνονται και μόνο για την ιδεολογία μου. Και από τους φίλους μου ακόμα. Αλλά σημείωσε ότι και αυτοί που με απεχθάνονται, συζητάνε μαζί μου. Και εσείς δεν αμφιβάλλετε πιστεύω ότι μπορεί να απεχθάνομαι και τις ιδεολογίες και το κοινωνικοπολιτικό σύστημα που μου έχετε επιβάλλει με την βία (σαν πλειοψηφία). Αλλά εδώ τα συζητάμε. Με διαβάζετε, μου στέλνετε e-mail, σας απαντάω, βριζόμαστε, συμφωνούμε, διαφωνούμε. Στην καφετέρια τα συζητάμε. Στο καφενείο το συζητάμε. Αν ξεφύγουμε 1-2 φορές και βριστούμε πιο χοντρά, θα ξανασυζητήσουμε κάτι άλλο (ο De Jong να είναι καλά, πάντα, για να έχουμε να λέμε να πεθάνει) και θα μας περάσει.

Εν κατακλείδι; Τη μισώ τη δημοκρατία σας, γιατί μου επιβάλλει τρόπο αντίδρασης σε τέτοια φαινόμενα και τέτοια γελοία υποκείμενα. Πρέπει να απαντήσω ακόμα και στη χειροδικία σε βάρος γυναίκας πολιτικά. Είναι δύσκολο πολίτευμα η δημοκρατία. Πολύ δύσκολο. Ειδικά τέτοιες ώρες. Αλλά εμείς, οι κομμουνιστές, οι "νοσταλγοί του Στάλιν" που λέτε, την αντέχουμε την δημοκρατία σας. Την αντέχουμε. Και λειτουργούμε "μέσα στα πλαίσιά της"*. Άλλοι δεν την αντέχουν την δημοκρατία. Και αυτοί είναι που την επικαλούνται κι όλας. Αναγνωρίστε μας τουλάχιστον αυτό. Γιατί είναι πολύ δύσκολο, για ανθρώπους σαν κι εμένα, που είναι (τρόπον τινά) γεννημένοι σε πόλεμο, να απαντάμε πολιτικά. Με στίχους του Νεγρεπόντη.

Στη γειτονιά μου την παλιά είχα ένα φίλο
που ήξερε και έπαιζε τ' ακορντεόν
όταν τραγούδαγε φτυστός ήταν ο ήλιος
φωτιές στα χέρια του άναβε τ' ακορντεόν

Μα ένα βράδυ σκοτεινό σαν όλα τ' άλλα
κράταγε τσίλιες παίζοντας ακορντεόν
φασιστικά καμιόνια στάθηκαν στη μάντρα
και μια ριπή σταμάτησε τ' ακορντεόν

Τ' αρχινισμένο σύνθημα πάντα μου μένει
όποτε ακούω από τότε ακορντεόν
κι έχει σαν στάμπα τη ζωή μου σημαδέψει
ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ Ο ΦΑΣΙΣΜΌΣ

Μεταλλεργάτερ

*το "μέσα στα πλαίσια της δημοκρατίας" είναι σε εισαγωγικά, γιατί ότι παραθυράκι μπορέσουμε να βρούμε για να την κάνουμε την απεργία, θα το βρούμε. Δεν έχει κανένα δικαστήριο δικαίωμα να αποφασίζει ότι θα μειώσει το βιωτικό επίπεδο το δικό μου ή των παιδιών μου (που δεν έχω). Αλλά και πάλι, το "νόμος είναι το δίκιο του εργάτη" από το "νόμος είναι της ζούγκλας, εγέρθητω ρε! Πάρε και τούτη, πάρε κι εκείνη! Ουγκ!" απέχει παρασάγγας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου