Τρίτη 8 Μαΐου 2012

Κείμενο του Τοτέμ με θεμα το πάθος του για τις ταινίες

Το παρόν δεν αποτελεί τόσο πολύ παραλήρημα όσο ύμνο… Και πριν ξεκινήσω με την περιγραφή του ματς, θα ήθελα (όπως πάντα) να ξεκαθαρίσω την θέση μου…

-Βλέπω πολλές ταινίες… Μιλάμε για πολλές ταινίες… Πολλές… Θεωρώ καμιά διακοσοπενηνταριά απ’ αυτές, τις «αγαπημένες» μου (γνωστές και ως «η κούτα με τα favorites»). Από τις τόσες ταινίες, γύρω στις 100 (το top 100), θεωρώ ότι είναι ταινίες που «γ@μάνε και δέρνουνε». Με το σύστημα «out of 5 stars» είναι όλες από 4 και πάνω… Οι 20 αγαπημένες μου όλων των εποχών είναι 5 στα 5 και τα μυαλά στα κάγκελα… Χωρίς όλα αυτά να σημαίνουνε ότι είναι και οι καλύτερες όλων των εποχών. ΔΙΚΕΣ ΜΟΥ αγαπημένες όλων των εποχών… Όβερ…

Κάνοντας μια «ψαχτική» στη λίστα μου, καθώς και στην λίστα με τους αγαπημένους μου ηθοποιούς, παρατήρησα κάτι… Πουθενά ταινία με τον Robie… Ας επιβεβαιώσουμε! Mel Brooks, check! Ron Perlman, check! John Rhys Davies, check! Eddie Norton, check! Donnie Yen, check! Jason Lee, check! Κάτι λείπει! Πού the !@#$%^&* είναι ο Robert Downey Jr.? Θα σας πω που είναι ευθύς αμέσως… Είναι σε περίπου 30 ταινίες που βρίσκονται στην κούτα με τα favorites αλλά δεν βρίσκονται στο top 100! Γιατί δεν σας το είπα αλλά ο Robert Downey Jr. έχει παίξει σε πολλές ταινίες. Μιλάμε για πολλές ταινίες… Πολλές! (Νομίζω ότι 1ον, επαναλαμβάνομαι και 2ον, έχω ένα κοινό με το παλικάρι!) Κάτσε να μετρήσω…(15 minutes later) Εγώ στην συλλογή μου έχω 50! Και από όσο ξέρω έχει κάνει και συμμετοχές σε τηλεόραση και καρτούν (φωνές στο τρισγελoίο Family Guy!)! Πολλά είναι… Λίγο που τα κοιτάω και ξεχνάω γιατί ξεκίνησα να γράφω! Α, ναι! Ο Sherlock Holmes! Η τελευταία του απόπειρα στο να με κάνει να περάσω καλά…

Και τα κατάφερε! Ναι, πολλοί θα πούνε ότι ήταν μια εφεντζίδικια πατάτα προτηγανισμένη! Και δίκιο θα έχουν! Αλλά με τον Robert Downey Jr. αυτό δεν σημαίνει και αυτομάτως μια κακή εμπειρία! Το αντίθετο μάλιστα! Στις «κακές» ταινίες είναι που ο Robert διαπρέπει! Εκεί είναι που λες «τι χάλι ήταν αυτό? Πάλι καλά που ήταν και αυτός και το έσωσε!» Σοβαρά! Ο άνθρωπος είχε πλάκα στο The Shaggy Dog όπου υποδύθηκε τον κτηνίατρο (!!!) του Tim Allen!!! Ξαναδιαβάστε την προηγούμενη πρόταση και προσπαθήστε να μην γελάσετε γιατί μιλάω σοβαρά! Σας λέω, ήταν εξαιρετικός στο Gothica! Που σοβαρά, δεν πιστεύω να μπορεί να γυριστεί χειρότερη ταινία απ’ αυτή ενώ προσπαθεί να γυριστεί καλή ταινία (το Catwoman του ιδίου ράπανου τσέπης δεν μετράει!)… Και σε κάτι τέτοιες ταινίες είναι που τον ξεχωρίζεις! Δεν μπορείς να τον διακρίνεις σε υπέροχα ensemble cast του στυλ A Scanner Darkly, ή Zodiac, ή Wonder Boys, ή Τropic Thunder γιατί είναι τόσο υπέροχος όσο ακριβώς χρειάζεται! Δεν είναι overactor... Ξεχώρισε από τον σορό το 1992, όταν προτάθηκε για Oscar για την ερμηνεία του στο υπέροχο Chaplin του Richard Attenborough… Μετά κόκες, αλκοόλ και η υπέρτατη δήλωση αυτοκαταστροφής: «Είναι σαν να έχω την κάνη μέσα στο στόμα μου και το δάχτυλο στη σκανδάλη! Και μου αρέσει η γεύση του μετάλλου!»… Εντάξει μπορεί να μην μοιάζει και τίποτα ιδιαίτερο αλλά η φράση αυτή ακολουθήθηκε από ένα μεγαλοπρεπέστατο «Κύριε δικαστά!!!». Ναι! Το παλικάρι το είπε το προηγούμενο στην απολογία του για κατοχή και χρήση κοκαΐνης! Είπε επίσης ότι έκανε ναρκωτικά από τα 8 του και το πρώτο του «γρασίδι» τότε το κάπνισε μαζί με τον πατέρα του! Πριν από περίπου 6 χρόνια αποφάσισε να τα κόψει όλα και λύθηκαν όλα του τα προβλήματα… Χμ… Τώρα που το σκέφτομαι, ο ρόλος που ερμήνευσε στο Sherlock Holmes δεν φαντάζει και πολύ δύσκολος!

Και επιστρέφοντας στο θέμα μας… Είχε πλάκα! Ναι ρε φίλε! Είχε πλάκα! Όσο πλάκα έχει και ο ίδιος ο Robert Downey Jr. όταν κάθεσαι και του μιλάς! Μπορεί οι σινεφίλ να λένε ότι θένε… Αλλά η εμπειρία παραμένει ίδια! Ο κόσμος γέλαγε, ξαφνιαζόταν, ξαναγέλαγε, στραβοκοιτούσε την οθόνη α λα «όπα! Τι έγινε τώρα?» κ.ο.κ. Το φχαριστήθηκα! Και για να πω την αμαρτία μου, ήξερα και τι να περιμένω… Μόνο από το panel στο Comic Con του San Diego πέρυσι το είχα δει, και το είχα καταλάβει! Αυτοί περάσανε καλά! Περάσανε καλά όταν φτιάχνανε την ταινία, και στην οθόνη φάνηκε! Ένας πιτσιρικάς είχε ρωτήσει τότε τον Robert, «How was it working with Jud Law…’s mustache!?!?» το οποίο είναι πολύ δύσκολο και γελοίο για να μεταφραστεί! Και ο αθεόφοβος απάντησε «Αυτή είναι η ερώτηση που όλοι περιμέναμε! Σε ευχαριστώ που με ρώτησες!» και μετά προχώρησε σε ένα rant ενάμιση λεπτό, αντιμετωπίζοντας την ερώτηση σαν σοβαρή και το μουστάκι του Jud Law σαν πραγματικό χαρακτήρα! «Ξέρεις… Δεν τα πηγαίναμε και πολύ καλά… [γέλια το κοινό] Αλλά είναι με διαφορά το καλύτερο μουστάκι που έχω γνωρίσει ποτέ!» και το συνέχισε αυτοβιωματικά! «Αν είστε πολύ παράξενοι, μπορεί να έχετε παρακολουθήσει τις διάφορες ‘φάσεις’ που περάσανε οι τρίχες του προσώπου μου! [κι άλλα γέλια το κοινό] Σοβαρά μιλάω, μέχρι λίγο πριν ξεκινήσουμε τα γυρίσματα, ‘ρόκαρα’ ένα μεγάλο και παχύ μουστάκι ‘πορνοστάρ της δεκαετίας του 70’! [το κοινό ακόμη γελάει] Σαν το δικό σου, μόνο που εμένα μου πήγαινε γιατί τό’χω! [το κοινό κοντεύει να πεθάνει από τα γέλια] Και λέω, ‘χμ, μπορεί αυτό να κάνει για τον Sherlock!’ και άρχισα να ψάχνω τα βιβλία για να βρω στοιχεία που θα με στηρίξουνε σε αυτή μου την προσπάθεια του Sherlock ‘μουστακαλή’ γιατί μου είπαν ότι η ταινία θα είναι πιστή απεικόνιση των βιβλίων! [το κοινό έχει πέσει κάτω και χτυπιέται!] Αλλά η γκαντεμιά μου το είχε να είναι σε όλες τις σελίδες φρεσκοξυρισμένος! Ο Watson είναι άλλη ιστορία… Και στο πάρτι της ολοκλήρωσης των γυρισμάτων (με θηλυπρεπή φωνή) σε ένα υπέροχο ξενοδοχείο του Μανχάταν χρυσή μου, (επιστρέφει στην κανονική φωνή του) νά’τος πετιέται ο Jud Law, χωρίς το μουστάκι που φόραγε τους τελευταίους τέσσερις μήνες! [μαζεύουνε τους νεκρούς από τα γέλια] Και ξαφνικά το κατάλαβα! Αυτός είναι ο Jud Law! Τρόμαξα να τον αναγνωρίσω! Αν δεν μου το λέγανε, ακόμα δεν θα ήξερα ποιος είναι χωρίς το μουστάκι! Αυτό σημαίνει να τό ’χεις το μουστάκι φίλε! [πέθανα και εγώ]»…

Λοιπόν, χωρίς το παρόν κείμενο να αποτελεί κριτική της ταινίας ή του Robert Downey Jr. έχω μόνο να πω ότι η ταινία δεν είναι για όλους. Είναι για εκείνους που ξέρουν να εκτιμούν την αηδία στις ταινίες του Guillermo Del Toro, τις κινήσεις της κάμερας στις ταινίες του Sam Raimi, την πλάκα που έχουν οι ταινίες του Apatow και του Kevin Smith, για εμάς τους καμένους τέλος πάντων! Εμείς θα την εκτιμήσουμε! Αλλά και εσείς οι υπόλοιποι που πιστεύετε ότι μια ταινία δεν αξίζει να γυριστεί αν δεν είναι Το Κόκκινο Βιολί ή σκηνοθετημένη από τον Bergman, αν μπείτε μέσα με χαμηλές απαιτήσεις και αποκλειστικά για να διασκεδάσετε, και όχι για να ξεψειρίσετε την ταινία για λάθη και αρνητικά (έχει πολλά), ακόμα και εσείς, καλά θα περάσετε…

Υ.Γ. Πιστεύω ότι πρέπει να θεσμοθετηθεί ένα καινούριο Oscar. Γιατί οι ερμηνείες του Robert Downey Jr. δεν είναι άξιες για Oscar (ακόμα και για το Chaplin που προτάθηκε, οι ερμηνεία του Pacino στο Άρωμα Γυναίκας το άξιζε, και επίσης έπαιζε και ο Clint με το Unforgiven αλλά και ο Denzel με το Malcolm X) αλλά με στεναχωρεί αφάνταστα πως αυτός ο παλικάρης θα πάει α-oscar-ιστος! Ίσως ένα βραβείο του στυλ «Καλύτερος ηθοποιός που ήταν ξέρω ‘γω σε 5 ταινίες πέρυσι και ας μην αξίζανε Oscar αυτός ήταν υπέροχος!»… Ή για να είναι και πιο μαζεμένο «And the Oscar for Awesomeness goes to…»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου