Παρασκευή 4 Μαΐου 2012

The making of .....an utopian tale of Umicah: Red Zone

micah θα πει ουτοπία μικροφώνου. Αν τη ψάξει κανείς στο χάρτη θα τη βρει πάνω στην Κόκκινη Ζώνη, εκεί που γεννιούνται τα όνειρα, εκεί που κάποιοι αντιστέκονται, που πονούν και συνεχίζουν ν' αντέχουν.
Πριν λίγο καιρό, φτιάχτηκε μια ιστορία καινούρια για την Umicah...and it goes a little something like this…
Όλα έγιναν μέσα στο Σεπτέμβριο. Η ιδέα, οι επαφές, το στήσιμο, τα τραγούδια. Η λέξη umicah ήταν γνωστή στον κόσμο του low bap από το 1995 στο "μεγάλο κόλπο". Ήταν καιρός να την ξαναορίσουμε λοιπόν, πόσο μάλλον όταν το ζητούμενο είναι ξανά η μαγεία του μικροφώνου. "Ο δίσκος θα βγει από την 8ctagon με κάθε κόστος. Και θα τον κάνουμε όσο καλύτερα δε γίνεται". Tο μάτι του Foxmoor γυάλισε από χαρά.
Ο Rodney P σήκωσε το τηλέφωνο του μετά από 8 χτυπήματα, και έχοντας ακόμα στ' αυτιά του το καλοκαιρινό φεστιβάλ στο Θέατρο Πέτρας, δέχτηκε σα μικρό παιδί την πρόταση. Ένα το κρατούμενο, και τι κρατούμενο! Θα φιλοξενήσουμε στην Umicah, στο Πέραμα και στο Perasma studio τον Rodney P. Αυτό τι θα πει;;; Θα πει ότι πρόκειται για τον βετεράνο της βρεταννικής hip hop σκηνής, με πολλά κιλά πείρας και γνώσης της μουσικής αυτής που εκτός από τα άλλα έχει κερδίσει και ένα βραβείο MOBO (Music of Black Origin).

Δεύτερο χτύπημα, ο General Levy. Από τους καλύτερους ragga mcs στον κόσμο. Buyaka! Buyaka! Incredible! Αυτός ο άνθρωπος είναι κουρδισμένος στα 120bpm, αν πέσει πιο κάτω νομίζεις ότι θα κοιμηθεί. Μάλιστα, για την ιστορία, αξίζει να πω ότι ο ίδιος ζήτησε να πάρει μέρος στην Umicah, όταν έμαθε ότι θα συμμετέχει ο Rodney P και ο μεγαλύτερος αδερφός του, ο γνωστός σε αρκετούς Winston Irie.
O Winston είχε ήδη συμμετοχές στους Active Member (σε δισκογραφία και σε συναυλίες), ο κόσμος τον ξέρει κι εκείνος ξέρει καλά τη μαγεία του μικροφώνου. Άρα δε θα μπορούσε να λείπει από αυτή την παρέα.
O Dj Booker, περαστικός από το γραφείο του Foxmoor εκείνη τη μέρα, απείλησε πως θα αυτοκτονήσει με μπουγάτσες αν δεν τον παίξουμε κι αυτόν....Άλλο που δε θέλαμε, μιας και τα χέρια του πιάνουν καλύτερα απ'τον καθέναν.
Οι Pyramoya ανέλαβαν δράση εξ αποστάσεως, αφού περάσαν φωνές στην Αγγλία και μετά ο Foxmοοr έχτισε πάνω τους καινούριο κομμάτι.

Από την Umicah πέρασαν οι τρελο-Ουαλοί, οι Optimas Prime· γιατί καλά τα μικρόφωνα, αλλά και τα πικαπ έχουν τη δική τους ιστορία.. Δε κάνει να τ'αφήσουμε στην απ' έξω - λέει.
Χώρος υπάρχει πάντα σε καλές παρέες γι' αυτό μας έκανε την τιμή να έρθει από την Ουαλία η Tara Busch των Dynamo Dresden να γίνει το ξωτικό της ουτοπίας με την μεθυστική φωνή.
Μη ξεχάσω να πω για τους ASV και τους ΙΝΟPIA. Oι πρώτοι μας εξέπληξαν ευχάριστα όταν τους είδαμε να αγκαλιάζουν το Lowbap χωρίς απαιτήσεις από αυτό, παρά μόνο με διάθεση να δώσουν ότι έχουν. Οφείλαμε να βάλουμε ένα από τα κομμάτια που πραγματικά μας έκανε εντύπωση, μέσα στη συλλογή. Οι δεύτεροι, ξεχώρισαν σε μια άλλη ουτοπία. Την Sampleterra. Τη γη, την ουτοπία των Samples. Τους μετακομίσαμε λοιπόν μια νύχτα στην Umicah, χωρίς να το πολυσκεφτούμε, γιατί επίσης το άξιζαν. Μετακόμιση έκαναν και τα "Χνάρια Τρελού" της Sadahzinia.
Τελευταίο άφησα τον B.D.Foxmoor…Αυτός κι αν γεννήθηκε και αν πεθαίνει για την Umicah! Εμπνεύστηκε όλη τη συλλογή, έφτιαξε την παραγωγή στα περισσότερα κομμάτια του δίσκου και παραχώρησε το τίτλο του lp παρμένο από το τραγούδι του "Κόκκινη Ζώνη".
"O δίσκος στο εξώφυλλο θα θυμίζει αφίσα βουβού κινηματογράφου - το αντίθετο από ότι θα περιέχεται μέσα στα αυλάκια του βινυλίου. Και ο καθένας μας θα αναλάβει έναν ρόλο." O B.D.Foxmoor για παράδειγμα είναι ο "Inspirator", ο εμπνευστής. Ο Rodney P είναι ο Riddim Killa (αυτό το ψευδώνυμο χρησιμοποιεί συχνά έτσι κι αλλιώς) και ο General Levy είναι ο Computer tongue. Πως; Δε το κατάλαβα αρχικά...αλλά μετά αφού τον άκουσα είδα πως εννοούσε ότι η γλώσσα του τρέχει τόσο γρήγορα όπως τα γράμματα και οι αριθμοί στο κομπιούτερ. Αυτός λοιπόν ήταν και ο πρώτος που πέρασε φωνές στο στούντιο. "Τeach dem to love" είπε το τραγούδι του και μας καθήλωσε όλους με το απίστευτο ταλέντο του και την άνεση που...ανεβοκατέβαζε ταχύτητες. "Θέλω να πω τους καλύτερους μου στίχους σ' αυτό το δίσκο", έλεγε και ξανάλεγε.
Ο Winston τραγούδησε το "Conscience Free", ενώ μας ζήτησε να τον γράψουμε στο εξώφυλλο ως "Ozone Friendly" (προφανώς κάνει παιχνίδι με τον τίτλο του τραγούδιού του!) "Λιοντάρι από το Trinitad" τον λέω εγώ, ενώ η φωνή του βρήκε επιτέλους το μονοπάτι για να βγεί και σε βινύλιο...
Ο Rodney P κατέφτασε την άλλη μέρα, με πρωταρχικό του σκοπό να μπει στο στούντιο. Λες και ζει και αναπνέει εκεί μέσα. Κάθησε σε μια άκρη μ' ένα χαρτί στα γόνατά του κι άρχισε να σκαρώνει τους στίχους του "No man's Land". Δεν άργησε και πολύ να τους τελειώσει, μάλιστα αργότερα όταν του μετέφρασα ότι το "Πάει καιρός" που λέει ο Foxmoor στην αρχή σημαίνει "It's been a long time" ξαναέγραψε ένα καινούριο κουπλέ από την αρχή. Δεν έχω ξαναδεί πιο άνετο, ευδιάθετο τύπο, να χαίρεται μόνο και μόνο επειδή άκουγε μουσική και γούσταρε...

Η Tara μπήκε μπροστά στο μικρόφωνο και δοκίμασε ότι μπορεί να φανταστεί κανείς. Η φωνή της ανέβαινε και κατέβαινε οκτάβες σα κύμα. Κάποια στιγμή σφύριξε για να βρεί τη μελωδιά, και το κρατήσαμε. Για να ζεστάνει το κομμάτι. Αν και η ατμόσφαιρα που είχε φτιάξει ο Foxmoor με τη μουσική ήταν ήδη μοναδική.

Αφού ηχογραφήσαμε τα κομμάτια που είχαμε κατά νου, ο Rodney πρότεινε να κάνουμε ένα κομμάτι όλοι μαζί. Έτσι κι έγινε, χωρίς δεύτερη σκέψη. Για δέκα λεπτά σκύψαμε όλοι το κεφάλι (Rodney, Foxmoor, Winston, General, Τοτέμ, Sadahzinia) και σκαρωσαμε σε ένα χαρτί έναν μπούσουλα για freestyle. Και φτιάχτηκε το "Freestyle στο Πέρασμα". Όταν κοίταξα το ρολόι στο τέλος του Freestyle είχε περάσει μόνο μια ώρα κι 8 λεπτά...Ουτοπία μικροφώνου, είπατε τίποτα;
Υπάρχουν κι άλλες ιστορίες κρυμμένες μέσα σε αυτόν το δίσκο κι ο καθένας φαντάζομαι θα έχει να διηγηθεί τη δική του. Μα πριν μου σβήσει το κερί να γράψω και για το mastering και τη χάραξη του δίσκου που έγινε δυο βδομάδες μετά από την ηχογράφηση, στα studio της Sony στο Λονδίνο. Ή μάλλον προηγήθηκε το mastering του single που θα κυκλοφορήσει μόνο σε βινύλιο σύντομα, και ακολούθησε το mastering για το διπλό βινύλιο που θα περιέχει όλα τα τραγούδια που προανέφερα.

Όλο αυτό το πακέτο είναι ένα εισητήριο χρεωμένο στο Low bap για ακόμα πιο όμορφα πράγματα. Τις καλυτερες ευχές μας για να συναντήσει αυτά που του αξίζουν.

Ο σπόρος που πέφτει στην κόκκινη ζώνη είναι πάντα καρπερός, έχω ακούσει να λένε οι παλιοι...Ας είναι...
24/10/03

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου